|
تراورتن نوعی سنگ آهک بجامانده از رسوبات آب‌های معدنی غارها یا چشمه‌های آب گرم است که به صورت پهنه‌های نسبتا وسیع دیده می‌شود. تراورتن دارای بافتی نواری شکل است که در اثر حضور ترکیبات آهن و دیگر ناخالصی‌ها ایجاد شده است. تراورتن را می‌توان به دو شکل موج‌دار و بی‌موج برش داد که هر کدام زیبایی خاصی به سنگ می‌بخشد.
تراورتن دارای حفره‌هایی است که در هنگام فرآوری سطح آن به روش‌های گوناگونی همچون رزین، سیمان، ماستیک، بتونه و شمعی پر می‌شوند. وجود این حفره‌ها در تراورتن باعث می‌شود در هنگام نصب سنگ ملات سیمانی داخل این حفره‌ها نفوذ کرده و از سقوط آن جلوگیری کند. تراورتن به علت داشتن این حفره‌ها خاصیت عایق حرارتی و صوتی دارد. آنتیک‌کاری و چرمی کردن از دیگر فرآوری‌های قابل انجام روی سطح تراورتن است. سنگ تراورتن از مقاومت قابل قبولی برخوردار است. تراورتن در نماهای روکار داخلی و خارجی و همین‌طور سنگفرش‌ها قابل استفاده است.
تراورتن یک سنگ متخلخل دارای سلول لایه‌ای و تا حدودی کلسیت بلورین است که به‌طور عمده از چشمه‌های غنی مواد معدنی گرم یا سرد در محیط زمین شکل می‌گیرد. تراورتن به خاطر نرمی، تنوع رنگ خاک و الگوهای متمایز رگه داری در میان طراحان رایج است. اکثر ویژگی مورد توجه تراورتن بی‌تردید وجود منافذ و حفره‌های درون سنگ است. بطور معمول این حفره‌ها با یک پرکننده سیمانی یا صمغی(رزینی) برای افزایش دوام و تسهیل نگهداری مصالح پر می‌شوند. هیچ استاندارد محدودکننده‌ای در مورد اندازه یا تناوب این حفره‌ها وجود ندارد. وجود این حفره‌ها به عنوان نقص مصالح نیست بلکه صفت طبیعی این گروه سنگ است. تراورتن از نرم‌ترین انواع سنگ‌های ساختمانی هستند. اکثر سنگ‌های این گروه مقاومت سایشی نسبتا پایینی دارند. بهتر است قبل از انتخاب این مصالح برای کاربردهای در معرض سایش بالا مانند کف‌سازی در مناطق دارای ترافیک بالا یا پله‌های سنگی مقاومت سایشی این مصالح تایید شود.
|
